یه جایی خوندم نوشته بود :
شما از متوسط افرادی که با آنها در تماس هستید
چندان فراتر نمی روید

خیلی روم تاثیر گذاشت
این حجم از آدمهای تمام عیار دور ماست
و ما دقیقا حس میکنم همانی می مانیم که هستیم
در این محیط سفله پرور
که زنها رو به اندام ستایش میکنند
و مردها رو به پول
خیلی وحشت این فکر منو گرفته
که در رقابت ناخواسته با این طیف به مرور زمان
همانی بشم که دیگران هستند
مخصوصا این که جدیدا مطالعاتم کمتر شده
شعر حافظ خیلی کم می خونم
و دارم به ابزاری تبدیل می شم که تو این فرهنگ رقابت و حرص
برنده و پیروز باشم